"Het begon nog goed, jaren geleden. Bij het station twee stadshelften met elkaar verbinden. Een brede onderdoorgang onder het spoor door. De spoordijk, die Culemborg altijd al in tweeën snijdt, zou vanaf dan een minder scheidend element zijn. Jaren achtereen is er aan de plannen gewerkt. Plannen kwamen en plannen verdwenen. En nu ligt er een stedenbouwkundige onderlegger die het dan maar moet worden en op basis waarvan we een bestemmingsplan moeten vaststellen. Alleen de westkant is hierin uitgewerkt. De genoemde brede onderdoorgang zit niet meer in de plannen. Het is zelfs niet zeker dat de huidige voetgangerstunnel doorgetrokken kan worden.

Aan de westkant wordt een stationsplein gepland dat wellicht alleen maar via het westelijke perron betreden kan worden. Dat plein sluit direct aan op een bedrijventerrein dat er toch wat minder verzorgd uitziet: de nieuwe entree van Culemborg? Alleen voor plein en de bijbehorende bebouwing is een beeldkwaliteitsplan gemaakt. Dat plan kiest – vrijwel zonder onderbouwing – voor een hoogstedelijk beeld. Het plan legt nauwelijks een relatie met het omliggende bedrijventerrein en in het geheel niet met het stationsplein aan de stadszijde. Een eenheid in beeld is blijkbaar niet nodig. Waarom is überhaupt gekozen voor een beeldkwaliteitsplan voor alleen zijde van het bedrijventerrein? Is de stadzijde minder interessant?

Over die stadszijde wordt alleen gezegd dat de Gelderlandfabriek opgeknapt zal worden en dat op het stationsplein wat meer groen zal komen. Hebben we daarmee de stationsomgeving aan die kant opgeknapt naar een niveau dat Culemborg waardig is? En sluit dit echt voldoende aan op het hoogstedelijke beeld dat aan de westzijde gecreëerd wordt?

Het integrale plan waar we ooit mee begonnen zijn is uiteengevallen in losse brokken met vrijwel geen verband. De twee stadshelften worden door dit plan niet meer met elkaar verbonden dan nu het geval is. De losse elementen zien er soms leuk uit, maar het geheel is een onsamenhangende verzameling van fragmenten. Zowel in beeld als in functie zijn er nauwelijks verbanden.

En dan de uitvoering van het plan. Het college kan alleen maar tot op redelijke hoogte zekerheid geven over het opknappen van de Gelderlandfabriek, de aanleg van de parkeerplaatsen en het stationsplein en de realisatie van de winkels, waaronder de Albert Heijn. Als we dit plan goedkeuren zullen deze elementen waarschijnlijk op redelijk korte termijn gerealiseerd worden. Maar wat gebeurt er daarna? Wanneer wordt duidelijk of de hoogbouw rendabel ingevuld kan worden? Wanneer kan fase twee met een verdere invulling van het gebied eens opgestart worden? Bij de planhorizont is gekozen voor 20 jaar vanwege de onzekerheid over de realisatie van veel elementen. Naar mijn indruk gaat dat betekenen dat aan die mooie westzijde, die gepresenteerd wordt, 20 jaar lang vrijwel altijd wel ergens gebouwd of gegraven zal worden. een echt ‘af’ beeld zal er zelden zijn.

Tenslotte. Aan de kant van het bedrijventerrein moet detailhandel komen, waaronder de Albert Heijn. Het college heeft bevestigd dat de verplaatsing van Albert Heijn zal leiden tot een afname van de (combinatie-) bezoeken aan de binnenstad. Ook de vestiging van andere detailhandelszaken op deze locatie leiden ongetwijfeld tot een afname van de inkopen in de binnenstad. Is dat de manier om in Culemborg weer die ‘bruisende binnenstad’ te krijgen, die veel partijen in hun verkiezingsprogramma hebben staan?"

De ChristenUnie vindt dat het plan, zoals het nu voorligt niet volledig. Er zitten teveel onzekerheden in, realisatie van vitale onderdelen zijn ongewis en er zijn grote zorgen over de effecten van het plan op de levendigheid van de binnenstad en de overlevingskansen van de daar gevestigde middenstand. Meer duidelijkheid en helderheid hierover is nodig. Want het bestemmingsplan maakt ontwikkelingen mogelijk, zonder dat er een garantie onderligt dat het met het gebied als geheel goed gaat komen en het inderdaad de verbetering wordt die we ooit voor ogen hadden. Er zal dus met creativiteit naar de plannen gekeken moeten worden, zodat de totaalvisie voor de plannen terugkomt en de Spoorzone integraal een mooi gebied wordt dat past in de omgeving. Tot die tijd zal het bestemmingsplan moeten wachten, want als we dit willen doen, zullen we het goed moeten doen. Dat zijn we aan onszelf en aan de stad verplicht.